zaterdag 31 augustus 2013

vrede, dromen en geluk

Vandaag treffen we mijn ouderlijk gezin; mijn vader, moeder, broers, hun vrouwen en kinderen in Elspeet. Omdat we verspreid over Nederland wonen is dat een handige centrale plaats. We doen dat al jaren zo. Opa en oma boeken een hotelletje en wij komen een dag langs. Vandaag is er een boer'nmarkt in Elspeet en daar gaan we met z'n allen naartoe.


Er is een hoop te zien, ambachten, demonstraties, kraampjes en het belangrijkst van al; het zonnetje schijnt! Ik maak hier en daar een fotootje. Bijvoorbeeld van een stukje van het zeil van een wafelkraam (hierboven). Wat zou het fijn zijn als het zo gemakkelijk was... Nieuws over onrust in de wereld geeft me zo'n machteloos gevoel. Als je oorlog beantwoordt met oorlog, waar kom je dan met elkaar uit? Kortgeleden las ik een boek van Deepak Chopra; 'vrede is de weg'. Als ik dat lees lijkt het allemaal zo logisch maar wat kan een vredig antwoord zijn in een specifieke situatie? Feit is dat je als eenling geen oorlog kunt stoppen, maar verschil maken op andere terreinen kun je wél! (en niet door een wafel te maken ;-)

Wat ik na het lezen van een boek als 'vrede is de weg' onthoud is dat je met je eigen levensinstelling verschil kan maken. De personen die zich in oorlog storten hebben een stellige overtuiging en gaan daarvoor. Als je met eenzelfde stellige overtuiging in iets gelooft, je gaat voor je droom, kun je een verschil maken op een heel andere manier. De invloed daarvan is minder zichtbaar misschien, minder meetbaar maar daarom niet minder bepalend! Een mevrouw op de markt schildert teksten op stukken hout. Ik koop van haar deze ansichtkaart. 


Dat doet me denken aan de volgende regeltjes;

Vraag je niet af wat de wereld nodig heeft
maar vraag je af wat jou tot leven brengt
en doe dat
want wat de wereld nodig heeft
is mensen die tot leven gekomen zijn

Nog zoiets moois; leuk om eens zelf te maken... Als ik hem aan m'n moeder laat zien is ze verrast; 'dat is toevallig, ik stond er net bij te kijken en dacht; dát is de mooiste! En nou heb jij die gekocht'. Dit steentje is dan ook vanaf nu bij haar thuis te bewonderen ;-)


Bij een kraampje gaat jongste een gelukssteentje in een jasje van vilt rollen. Steentje uitzoeken, viltkleurtjes uitzoeken, water en zeep en rollen maar. Het steentje ligt nu bij haar bed, morgen zal ik er een fotootje van laten zien. Oók een leuk idee om zelf te maken bijvoorbeeld tijdens een kinderpartijtje!


vrijdag 30 augustus 2013

het zit er weer op (bijna)

De kinderen in bed, buiten hoor ik gerommel. Terwijl ik nog wat opruim binnen gaan er, met manlief, glaasjes mee naar buiten, een plankje met blokjes kaas. Ik hoor een lucifer en er gaan kaarsjes aan.


Als ik buiten kom zie ik deze bijzondere kaarsenstandaard...

Nog één weekend en dan is de vakantie weer voorbij. Wat hebben we de afgelopen week een hoop werk verricht! Met manlief thuis werden flinke klussen aangepakt. De kinderen hebben allemaal een eigen plekje nu en dat is al heel voelbaar. Goed om ze te zien genieten van hun eigen sfeertjes al heeft het veel zweetdruppels gekost! Er zijn een hoop spullen door mijn vingers gegaan, veel spullen gingen ons huis uit en vonden een andere eigenaar. Vandaag gingen we naar een woonwarenhuis en kochten we weer wat dingen bij maar gelukkig, niet zoveel als er uit is gegaan. Onze eigen slaapkamer staat nog vol met spullen, die ga ik rustig uitzoeken als de kinderen weer op school zijn.


Vakantie is fijn maar dat de school weer begint... is óók heel fijn ;-)

donderdag 29 augustus 2013

om en om

Mevrouw Pardoes vroeg me laatst heel terecht; 'Erna, wordt jouw was goed schoon met je zelfgemaakte wasmiddel?' En toen moest ik eens heel goed nadenken; Het antwoord moet zijn 'ja, meestal schoon genoeg'. Ik ben geen huisvrouw als het gaat over vlekken in de kleren en heb daarvoor een paar praktische oplossingen gevonden; We dragen géén witte kledingstukken (met uitzondering van een enkel overhemd van manlief) en vlekken in broeken accepteer ik omdat ze meestal gelijk opgaan met de gaten die erin komen door het buiten spelen. Een beetje verwend daarbij ook nog eens is dat de kinderen vaak zoveel (nog prima) broeken krijgen dat een broek met gaten en vlekken gewoon in de 'moet-weg-zak' gaat... Dat is een grote luxe, dat besef ik! Ik zou een hoop kunnen ondervangen om vlekken voor te behandelen maar... dat blijft meestal bij een voornemen, ik ben bang dat daar geen verandering in gaat komen.


En zo stond ik opeens best open voor haar tip; een supermarkt in de stad verkoopt ecologisch wasmiddel, niet duur en... die wast schoon! En daar staat ie dan; naast de voorraad zelfgemaakt wasmiddel. Ik heb besloten het een tijdlang om en om te gebruiken. Een voordeel van het wasmiddel vind ik het lekkere geurtje aan de was (zelfgemaakt wasmiddel ruikt neutraal). Of het inderdaad schoner wast? Daar heb ik eigenlijk nog helemaal niet op gelet... Een 'echte' huisvrouw, dat blijkt wel ;-)

woensdag 28 augustus 2013

samen uit, even.... stil!

Wat een lief aanbod kregen we vandeweek; opa en oma willen een dag komen oppassen! Dat is niet tegen dovemansoren gezegd. We hebben het superdruk met de kamerwissel maar verlangen erg naar een dagje samen. We besluiten samen een tocht te gaan lopen en vinden een prachtige wandeling van station Arnhem naar station Oosterbeek. We parkeren onze auto in Oosterbeek (het eindpunt) en nemen de bus naar Arnhem CS. Wachtend op de bus valt mijn blik op deze wijsheid. Ik vind het bijzonder dat zoiets hier staat geschreven. Aan het handschrift te zien (en eigenlijk al door het feit dat het op een wand van een bushokje is geschreven) is het geschreven door een jong iemand. Zou de persoon echt beseffen wat hij of zij heeft geschreven? Of is het er gedachteloos neergezet? Wat moet het heerlijk zijn als je jong bent en al kan toepassen wat hier staat, dat zou een hoop interne strijd schelen...


Staat de herfst er nou alweer aan te komen? Zo  lijkt het wel...


Het grootste deel van onze wandeling is het helemaal stil. Wat is het heerlijk om even niets te hoeven, ook niets te hoeven zeggen, alleen maar te wandelen en samen te zijn. Hóe stil wij kunnen zijn samen kun je zien op de volgende foto... ;-)


dinsdag 27 augustus 2013

vorderingen in kleur en lengte

En dan is onder andere dit waar we de afgelopen (en komende) dagen druk mee zijn;


Moeilijk om de kleuren goed vast te leggen, met een stukje wit van een zijmuur erbij is het iets beter te zien. Ondertussen heeft ook het halve huis een witte sauskwast gezien. Wat komt er een hoop kijken bij een interne verhuizing! En wat heeft een mens (lees; wij) veel spullen die amper gebruikt worden. Daarvoor is Marktplaats een welkome oplossing. Al heel wat spullen verdwenen de afgelopen dagen uit ons huis. In die zin ben ik lekker bezig met plaats maken. Nog maar niet nadenken over wat er allemaal weer voor in de plaats gaat komen. Bepaalde spullen heb je teveel, andere nu te weinig... Want als je van een stapelbed naar een eigen kamer gaat heb je wel een bed nodig en hoe oud zijn die matrassen eigenlijk? 


Eén van onze muren ontsnapt aan de man met de witte kwast! Op deze muur staan allemaal potloodstreepjes, zo houden we de groeivorderingen van ons stelletje bij. Steeds vaker worden vergelijkingen gemaakt; hoe lang was jij toen je 10 jaar en 4 maanden was? Zo kun je lijntjes vergelijken en inderdaad is er veel verschil...


maandag 26 augustus 2013

sap maken en inmaken

Je hebt nodig; een scheut vruchtensap (in dit geval pruim en rode bes gezoet met 65% rietsuiker), het sap van een halve citroen, water uit de kraan...


... en een paar kinderen met dorst. Succes verzekerd!


Doordat we op vakantie waren is het plukken van bramen niet helemaal gelukt. Er hangt nog best wel wat aan de struiken maar heel hoog. Dat zou betekenen dat manlief aan de slag zou moeten maar... nu we druk zijn met de kamertjes (en manlief is handig met de kwast) hebben we bedacht de bramen er een jaartje bij te laten zitten en toen... kwam het aanbod van een grote voorraad pruimen op ons pad! Graag!

De voorraadkratten vullen zich weer prachtig, in de eerste de vastere producten (jam, gelei, zoetzuur, rabarber, kappertjes...) in de tweede de sappen. Zo tevreden moeten vrouwen zich vroeger hebben gevoeld als ze een blik op hun weckpotten in de kelder wierpen;-) 



zondag 25 augustus 2013

rotsvast

Zo kunnen we thuis nog een tijd nagenieten; 


Heerlijk als je je met stenen zo kunt vermaken. De stenen komen uit de Geul, van het pad naar ons huisje en van de paadjes tijdens het wandelen. Af en toe kreeg ik er eentje in mijn handen gedrukt...

'een rotsvast vertrouwen in het goede'

In sommige stenen zit een gaatje. In mijn kast weet ik nog een zakje met koordjes. We maken 5 kettingen op een manier geknoopt dat je het koordje korter en langer kunt maken. Als ik nazoek waar een steen het symbool van is vind ik; een steen is het symbool van duurzaamheid en onvergankelijkheid. Prachtig vind ik dat! Aan die onvergankelijkheid koppel ik dan 'onvergankelijkheid van het goede'. Ik ben geen sieradendrager maar deze mag om mijn nek hangen ;-)


zaterdag 24 augustus 2013

terug van weggeweest

Daar zijn we weer, terug van weggeweest! De reis bracht ons naar Zuid-Limburg. We kenden het huisje al en zoals een tekst in het huisje zei; 'waarom ver op vakantie gaan als je hier ook niemand kunt verstaan?' ;-)

vóór vertrek, onze reisgenoten wachten
geduldig

wandelen op de Keutenberg


Veel dagelijkse spulletjes zijn niet meegekomen maar kijk eens wat je kunt knutselen met oud papier...
En op een middag verzorgt jongste een tekenles waarvoor we officieel worden uitgenodigd;


Uit de bibliotheek kwam een cartoontekenboek mee. Papa is de beste cursist, tot grote tevredenheid van de juf. Hij tekent ons hele gezin (met juf op de voorgrond!)



In Aken wandelen we langs het beeld 'Kreislauf des Geldes' waar de verschillende facetten van geld worden uitgebeeld. Hier zie je 2 handen, een vader die zijn dochtertje zakgeld geeft. In mijn tas zit nog een steentje, het hartje is iets vervaagd maar nog goed te zien. We leggen het steentje in de hand en even later pakt een klein meisje het steentje. Ze laat het trots aan jongste zien en daarna aan haar oma en aan haar moeder. Wat ze precies zeggen kunnen we niet horen maar grappig is het wel! Euro's zijn leuk, stenen met hartjes ook ;-)



 We lopen een tocht vanuit Oud-Valkenburg. In het wandelgidsje dat ik meenam van thuis zie ik dat ik dezelfde wandeling ook in 1999 liep met vriendin. Onze namen en de datum staan erbij geschreven, nu vul ik die aan met de naam van manlief en 3 kinderen! Wat kan er in 14 jaren veel gebeuren...


De vertaling van de tekst is (als ik het goed heb); 'ga maar verder en maak anderen blij'.

Met een bot dat de kinderen vinden in de Geul gaan we naar het Natuur Historisch Museum in Maastricht. Een echte paleontoloog (die van Carlo...) bestudeert het en helpt ons uit de droom. Dit bot is niet van een mosasaurus maar van... een jong zwijn!


En dan komt het moment van naar huis gaan... We krijgen van de gastvrouw pruimen mee voor in de auto, zelfgeplukt!


En samen met een voorraadje pruimen van onze eigen boom (die buurvrouw heel lief in een schaal in onze koelkast heeft gezet) maken we vakantiejam. Zo kunnen we nog een tijd nagenieten van onze vakantie in de prachtige heuvels van Limburg!





dinsdag 20 augustus 2013

herinnering

Een potje voetballen met papa, daarvan krijg je het erg warm! Even later zie ik mijn kleinste zo rondlopen, in tuinbroek. Dat herinnert me opeens aan mijn allereerste langspeelplaat... die kreeg ik van mijn grote broer.


Meelezers van mijn leeftijd herinneren zich misschien dit liedje. Van de tekst begreep ik destijds helemaal niets maar het deuntje klinkt me nog heel vertrouwd in de oren. Mijn eerste kennismaking met muziek was de muziek die mijn broer op zijn zolderkamer draaide. Toen ik nog op de basisschool zat studeerde hij al aan de universiteit. Als hij zat te studeren mocht ik soms bij hem muziek luisteren... Als ik even terugreken is dat zeker 30 jaren geleden...


maandag 19 augustus 2013

schuiven en opruimen

In de zomervakantie worden bij ons vaak plannen gesmeed. Met 3 kinderen op 2 slaapkamers en de mogelijkheid van slapen op zolder is de terugkerende vraag; 'wie wil z'n kamer op zolder?' Nu oudste naar groep 8 gaat lijkt het ons voor haar plezierig een eigen plek te hebben in huis. De kamer is er klaar voor, een aantal jaren geleden helemaal afgetimmerd en netjes maar tot op heden was er nog geen belangstelling... Geen van drieen wilde naar boven.


Tot vandaag... onze buikjes rond in een restaurantje en dan blijkt de achterkant van de placemat geschikt als tekenvel. En wordt er 1 enthousiast dan worden er opeens 3 enthousiast. Zo goed en zo kwaad als het lukt teken ik onze zolder op maat en de inrichting volgt dan vanzelf. Als er geschoven gaat worden betekent dat ook iets voor de spullen op zolder die daar nu ruimte innemen (naaimachines, strijkplank, lappenkast, rommelluiken) maar dat vind ik wel een welkome uitdaging. In een tijdschrift las ik over minimaliseren van je spullen en elke keer weer vind ik dat heel interessant. Een leger huis... dat wil ik ook!


zondag 18 augustus 2013

geluk of gelijk?

Heerlijk vind ik dat; wijsheden op muren, dingen waar je zo aan voorbij kunt lopen maar die je aanzetten tot lachen of nadenken als je ervoor open staat.

Zoals onderstaand bord, als dat nou niet omdenken is! Het ziet er nogal serieus uit maar wat staat hier eigenlijk? De boodschap is; wij zijn geen kinderopvang, ouders, hou je eigen kinderen in de gaten. Gewéldig zoals die boodschap hier vorm krijgt ;-)


En een tijdje achter deze auto rijden stemt ook tot nadenken...


Over de volgende moet ik een tijdje nadenken. In eerste instantie denk ik; ja, leuk! 


Maar als ik dan goed bedenk wat hier staat; 'geluk dwing je af!' denk ik, daar klopt helemaal niets van! Afdwingen en geluk zijn twee tegengestelde begrippen als je het mij vraagt. Ik las eens over zwarte magie en witte magie en daar moet ik bij deze tekst aan denken. Als ik het zou moeten uitleggen verwijst zwarte magie naar 'de dingen naar je hand zetten, zo heb ik het bedacht en zo moet het gaan'. Witte magie houdt veel meer in dat je een wens hebt en openstaat voor wat er op je weg komt. Voor invloed en ideeen van anderen. Voor een bestemming die niet alleen voor jou maar voor iedereen klopt. Als je zwart inzet kun je dan wit als resultaat verwachten? En staat hier nou geluk of gelijk? Maakt ook eigenlijk niet uit. In beide gevallen denk ik dat het niet klopt. Het staat er geschreven met krijt, één regenbui en er is weer ruimte voor een andere overtuiging ;-)

zaterdag 17 augustus 2013

een lach; de nieuwste mode en een give away

De dag begint goed... met broodjes van de bakker en dan... dit hartje!


We reizen af naar de winkelstraat; de kids hebben overtuigende argumenten dat er nu echt nieuwe kleren nodig zijn! Een beetje gelijk hebben ze wel als we ze eens goed bekijken, er zitten in 4 broekspijpen gaten en in een tshirt ook... 

In een winkel waar druk geneust en gepast wordt valt mijn oog op een t-shirt met tekst. Die tekst gaat op de foto! Je modieus kleden is helemaal niet kostbaar zie ik hier ;-) Draag een glimlach, mooier kun je niet zijn! 


In de kringloop vind ik dit boek. Ik heb er al vaak naar gezocht in de bieb maar altijd was het uitgeleend. Christine Pannebakker en haar man Geert Kimpen vind ik inspirerende schrijvers. Ik ben dan ook benieuwd naar dit boek. Een tijdje lees ik er in maar dan merk ik dat het niet (meer) aan mij is besteed. Het is een gewéldig boek als je moeder gaat worden, je zwanger bent of net bevallen. Die fase heb ik al wat jaartjes achter me liggen.


Kijk, een tekstje als deze vind ik mooi; 'Wat je wilt hebben, moet je eerst geven' van Lao Tse. Ik besluit dit boekje dan ook weg te geven aan degene die het graag wil lezen. Heb je interesse in dit boekje, mail je me dan even?


vrijdag 16 augustus 2013

verlegen of bescheiden

Manlief en ik kennen elkaar nog maar kort als we samen dit beeld kopen. Het beeld stelt Orang Malu voor wat letterlijk betekent; 'verlegen man'. Toen we het beeld kochten (omdat we het erg mooi vonden) werd ons uitgelegd dat je het beeld bij de ingang van je huis moet zetten zodat verlegen mensen die binnenkomen de hand op hem kunnen leggen en zich dan welkom zullen voelen. Van de Orang Malu wordt ook gezegd dat hij huilt om het leed van de wereld, dat hij dat leed niet wil zien. Als ik erover google vind ik nog veel meer uitleg over het beeld. Dat je 'verlegen' moet lezen als 'bescheiden' bijvoorbeeld. En dat de ronde vorm van het beeld verwijst naar het cyclische in het leven.


Oudste zoekt steeds objecten om te tekenen, ze heeft pastelkrijtjes en wil die graag weer eens uitproberen. Ik vind het razendknap hoe ze heel snel de boeddha schetst op papier en daarna de kleuren aanbrengt. Ikzelf heb dat precies 10 jaren geleden ook eens gedaan, tegelijk met een cursus mandalatekenen;


De Orang Malu staat al 16 jaren in ons huis en heeft in al die tijd nog nooit een doek met olie gezien. Met de zon die er op schijnt is het hout aardig verkleurd. En hoe makkelijk is het eigenlijk; een doek, wat zonnebloemolie en dan stukje voor stukje in de olie zetten. En... het is leuk om te doen! Het hout gaat steeds meer glimmen en ondertussen laat ik de betekenis van het beeld tot me doordringen; 


Ik bedenk dat ik aan 'welkom voelen' wil toevoegen 'welkom zijn'. Het ene verwijst naar de bezoeker, het ander naar (in dit geval) mijn eigen houding. En alleen verlegen mensen? Dat is makkelijk. Iedereen zoals hij of zij is is een veel betere uitdaging. Het leed van de wereld niet willen zien spreekt me ook niet zo aan, hoe zit dat dan met accepteren? Bescheidenheid dan weer wel... Weet je wat? Ik koppel mijn eigen overtuiging aan het beeld! Gezond glimmend staat het op een goed zichtbare plaats. Voor mij straalt het rust en goede bedoelingen uit én... mooie herinneringen ;-)



donderdag 15 augustus 2013

theekan, koffiekan, álles kan!

Een tijd geleden schreef ik een blogje over 'wat is, is'. Kortgeleden sprak ik met iemand en kwam een variant ter sprake; 'wat kan, kan!' Iets krijgt vorm maar net op een andere manier dan je had gedacht. De eerst bedachte optie blijkt namelijk niet uitvoerbaar, een andere wel en is eigenlijk... óók prima! Aan tafel hebben we het over 'wat kan, kan' en dan spreekt oudste de volgende legendarische woorden;

theekan, koffiekan, álles kan!


Práchtig zo'n zinnetje, die komt aan de muur in ons kleinste kamertje!

In de rij voor een kassa sta ik achter deze meneer, of eigenlijk; achter dit t-shirt ;-) In mijn tas brandt mijn camera maar kan dat wel? Een foto maken van een rug van een onbekende meneer? En als het dan kan, dúrf ik het dan ook? Dan besluit ik het toch te doen, gewoon, omdat het kan :-) Gemakkelijk gaat het niet, ik doe alsof ik stuntel met mijn telefoon, ik een nummer toets of m'n mail check maar ondertussen maak ik een foto. Gelukkig lukt hij ook direct en hoef ik niets aan iemand uit te leggen (eh ja foto, eh blog, eh slingers enzo). Thuis zoek ik op waar deze tekst vandaan komt. Ik voel me niet verbonden met waar het óók naar verwijst; een programma op tv wat grenzen opzoekt 'gewoon omdat het kan'. Want als iets kán betekent het wat mij betreft niet ook dat het dus moet of mag... 


De tekst is toch leuk, ik lees 'm graag zo; als het anderen niet benadeelt volg dan je hart, er kan meer dan je denkt!

maandag 12 augustus 2013

Zwitsers hartje

Leuk! Ik vind een foto van dit hartje in mijn mailbox, opgestuurd door vriendin vanuit Zwitserland... 


zondag 11 augustus 2013

links of rechts

Fascinerend elke keer weer, deze sticker op een lantaarnpaal. Deze keer gaat ie op de foto. Wat zou de bedoeling zijn van deze pijlen? Is het idee dat je de grijze pijltjes volgt? Of juist de witte? Iemand heeft ze opgeplakt met een bepaald doel of voor de grap... Wat ik op voel borrelen als ik deze sticker zie is; 'hoezo links of rechts? Ik kies graag zelf!'


Ik vind het plaatje eigenlijk heel grappig. Ik moet denken aan mijn leren. Was ik vroeger erg van het hoofd (en moest mijn hart of intuitie plaatsmaken), tegenwoordig probeer ik goed te luisteren naar hoe iets voelt. En dat is soms nog best heel ingewikkeld. Want gevoel kan een goede raadgever zijn maar gevoel kan soms ook ernstig in de war gebracht worden door denken. Dat denken brengt dan vaak adviezen in die te maken hebben met verstandigheid (hoe het hoort bijvoorbeeld), overtuigingen van vroeger, visies van anderen. En wanneer is dat wat je voelt nou dat wat je voelt of wordt het vertroebeld door denken? Als iets ingewikkeld voelt komt dat bij mij vaak door een twist tussen hoofd en hart. Daar zicht op krijgen maakt vaak voor mij al dat ik sneller weet wat ik het beste kan doen. Ik probeer dan duidelijk te bedenken voor mezelf 'wat ik wél wil!'

Hoofd en hart, prachtig als ze met elkaar kunnen samenwerken, de één niet de baas is over de ander, je van beide gebruik kan maken...

zaterdag 10 augustus 2013

toerist in eigen stad

Allemaal een camera in de tas, een flesje met drinken en een wandelgidsje met de 'hofjeswandeling' van Zutphen! We zijn toeristen in onze eigen stad en dat is leuk! Zutphen heeft 8 hofjes, rustige groene oases waar je ze niet verwacht, allemaal met een heel eigen karakter.


We volgen de route en bekijken de stad door heel andere ogen. En we zijn niet de enige 'toeristen'; Zutphen heeft een grote aantrekkingskracht en dat is niet zonder reden natuurlijk, Zutphen is práchtig! Door er rustig doorheen te wandelen leren we onze stad beter kennen want hoe vaak loop je niet voorbij aan dat wat eigenlijk zó bijzonder is.

bessen bij de ingang en in het hofje zelf...
appel- en perenbomen!

We gaan even van de route af om iets lekkers te kopen bij de bakker die superlekkere dingen bakt en smullen op het bankje voor de winkel. Ondertussen vertellen we elkaar wat we van Zutphen vinden en of we er zouden willen wonen (ja, we doen net of we échte toeristen zijn ;-)


Moedig hoor, van dit bloemenpolletje. De toren hierboven is prachtig maar dit plaatje heel laag op de grond óók! Jongste van 7 maakt prachtige kiekjes zoals ook de volgende 2... 



We drinken een kopje warme chocolademelk in de bibliotheek waar we gelijk boeken inleveren en filmpjes huren want ja... toeristen zijn we natuurlijk niet, we wónen hier!