dinsdag 7 januari 2014

Vrees niet... met vertraging

Wat is dat toch apart; het onderwerp wat het meest essentieel is in mijn leven; mijn geloof, mijn levensvisie, kan me soms doen aarzelen erover te schrijven. Denk ik aan geloof dan denk ik ook aan lange tenen, aan meningsverschillen, aan wel of niet goed. En toch besluit ik daar nu iets aan te veranderen! Geloven is essentieel, er is geen goed of fout in de richting die je kiest. Hoe meer ik me verdiep in richtingen en stromen hoe meer ik besef dat de kern in alle gevallen hetzelfde is; zoon beschreef dat eens heel treffend toen hij vroeg; 'waar geloven wij in mama?' en daaraan zelf de conclusie verbond; 'wij geloven in HET GOEDE'. (NB hier bedoel ik niet mee; 'het goede' als tegenovergestelde van 'het foute'. ik bedoel hiermee de alom aanwezige, voelbare goedheid, welke naam je daar ook aan geeft)


Een tijdje geleden kreeg ik van mijn moeder dit schilderijtje; het is een schilderijtje van mijn grootouders en als ik het me goed herinner hing het bij hen in de keuken (dat zal ik nog eens navragen). Het lijstje is gemaakt door mijn oudoom. Prachtig zo'n herinnering maar wat moet je ermee? Het grootste deel van mijn leven zag ik hier 12 woorden staan, ouderwets, donker, niet echt iets voor mij.


Totdat ik de tekst met andere ogen ging bekijken, ik de diepere betekenis ervan ging zien. Met 'het goede' voor ogen word ik nu heel blij van deze tekst! Het lijstje hangt zelfs naast mijn bed en ik kan je zeggen; ik heb er écht iets aan, het werkt troostend. De tekst 'vrees niet' is met enige vertraging naar mij toegekomen, letterlijk en figuurlijk. En dat... vind ik héél bijzonder!

2 opmerkingen:

Anoniem zei

fijn , dat je er de waarde van in ziet !
want het is o zo waar !
vriendelijke groet van roos.

izerina zei

Wat beschrijf je dit mooi.