woensdag 26 februari 2014

zomaar

Zomaar 2 stille plaatjes in ons huis...

Boeddha's hand...

een kaarsenstandertje, anders gevuld...
pomponnetjes...
Fijn om even bij stil te staan. In de stroom van alledag zijn het rustpuntjes. Daarvan kun je er nooit genoeg hebben!

dinsdag 25 februari 2014

verloren en gevonden...

Een aantal weken geleden verlies ik, voor ons huis, mijn oude hanger... Ik heb juist een shirt in die kleur gekocht en het lijkt me een mooie combinatie. Buiten draai ik de bajonetsluiting van mijn ketting vast en een seconde later springt de ketting los en is de hanger in geen velden of wegen meer te bekennen... We hebben alles aangeveegd, overal op en onder gekeken, geen hanger meer... Ik accepteer het maar, het is tenslotte maar materie en stiekem hoop ik dat de hanger ooit weer ergens zal opduiken.


Een flink aantal weken later, ik heb boodschappen gedaan en zet mijn fiets tegen de muur. En wat ligt daar, vóór de voordeur? 


Snap jij het? Snap ik het? Mijn hanger is weer terug, het voelt alsof ik vandaag een kadootje heb gekregen... Ik ben blij met mijn 'nieuwe' hanger, die hangt voorlopig om mijn nek ;-)

maandag 24 februari 2014

een leuke nieuwe ervaring!

Wat een leuke nieuwe ervaring vandaag! Ik meld me om half 10 bij de personeelsingang van de HAND. Ik heb daar afgesproken met een medewerker want vandaag ga ik ingewerkt worden in de leukste kringloopwinkel van Zutphen! Een gemoedelijk sfeertje, een grote groep vrijwilligers en met elkaar werken we een voorraad dozen en zakken weg. Allemaal spulletjes die zijn gebracht door bewoners van Zutphen en omstreken.




Alle spullen worden nagekeken en beoordeeld op de verkoopbaarheid. Daarna geprijsd en uitgestald in de winkel. Het is hard werken én gezellig! Morgen loop ik mee in de winkel. Als ik het klappen van de zweep een beetje ken kan ik het voor mij meest geschikte dagdeel kiezen uit de dagdelen waar het hardst medewerkers nodig zijn... 

Een leuke ervaring! Goed gekozen! Leuk!

vrijdag 21 februari 2014

nieuwe mogelijkheden, nieuwe kansen

Uitslapen, koffie drinken met een boek erbij... niet verkeerd zo'n begin van de dag! Manlief vertrekt met de oudste twee naar een museum, jongste en ik doen wat klusjes in de stad en lunchen in een hofje. Daarna breng ik haar, op de fiets door de regen, naar een vriendinnetje waar ze gaat spelen en dan...


... strijk ik neer in onze prachtige bieb! Ik heb het plan opgevat te werken aan mijn 'persoonlijke visie'. Met het boek wat ik kortgeleden kreeg van haar ben ik al een eind op pad en het is nuttig en leuk! De akoustiek van het oude klooster maakt dat geluiden amper tot me doordringen. Een kopje warme choco erbij en zo benut ik bijna 3 uren heel effectief met denken, schrijven en 'het stil laten worden'. Fijn om zo de tijd te kunnen nemen, plezierig om die tijd ergens anders te hebben dan thuis waar ook klussen liggen te wachten en afleiding op de loer ligt...


Ik voel me rijk met deze fase in mijn leven. Het voelt als staan voor een fase met nieuwe mogelijkheden en nieuwe kansen, ik ben er nieuwsgierig naar!

woensdag 19 februari 2014

nog vele te gaan...

Een middag alleen met oudste... we besluiten samen 'de bruggen' te fietsen, af te stappen bij een kantoorboekhandel om nieuwe fijnschrijvers te kopen en dan samen een authentiek stukje Zutphen te tekenen...


Het spettert en is bewolkt tótdat we de Martinetsingel bereiken en onze fietsen neerzetten. Dáár is het zonnetje; het voelt als een kadootje! We hebben een dummy bij ons, een leeg boek. We hebben besloten vaker op pad te gaan samen en dan te tekenen. Eén van ons in het boek, de ander op een apart vel, dat plakken we er dan later bij.


Ik ben al snel klaar, oudste daarentegen maakt er een waar kunstwerk van!


Ik teken dan ook nog mijn fiets...


Samen op pad, samen in het NU. In de dummy zitten nog veel lege bladzijden; nog meer NU momenten te gaan; een goed vooruizicht!

dinsdag 18 februari 2014

hartverwarmend...

Huh, wat staat daar? Een tas bij de voordeur...


Het blijft leuk! Het briefje in de aardappel is hartverwarmend... het collumpje heel toepasselijk (hartjes aardappel op Valentijnsdag, die kreeg ik óók :-)


Vanavond eten we HARTig gebakken aardappeltjes...

maandag 17 februari 2014

nostalgie en nog vele jaren

Het was een bijzonder weekend! Broerlief viert zijn jubileumverjaardag, daarvoor reizen we af naar Den Haag...


Daar eten we, als altijd, een zelfbereid bourgondisch Italiaans buffet. Bourgondisch is daar niet vreemd met een schoonzusje uit Limburg...


Spelen broer en ik samen oude bekende muziekstukken. Ik op meegebrachte blokfluit en hij op de piano. Nostalgie! Wat hebben we die muziek vaak gespeeld samen thuis. Leuk om te merken dat na zoveel jaren gewoon nog te kunnen ;-)


En maken we van ons samen deze  foto; broer en zus! Ik plaats de foto met permissie... Nog vele jaren broer!

vrijdag 14 februari 2014

that's what friends are for...

Vanochtend al heel vroeg, om 08.02 om precies te zijn rolt er een aardappel ons huis binnen. Eerst de aankondiging 'ik heb er weer één voor je, komt ie!' en daarna deze foto...


'That's what friends are for' denk ik dan. Een aardappel, en wat voor ééntje! Wat een prachtig begin van mijn dag...

Het is een week vol warme ervaringen! Eergisteravond een prachtige lezing over 'karma als kans', gisteravond de tweede bijeenkomst van 'lachcirkel Zutphen'. Wat me het meest raakt zijn bijzondere ontmoetingen met voor mij onbekende mensen. In mijn zoektocht sta ik blijkbaar open voor nieuwe input, de ontmoetingen en gesprekken helpen me steeds weer een stapje verder. Het is zó verrijkend.

Ik kan het je aanraden; stap op dingen af die je interesseren, waar je hart sneller van gaat kloppen en je eigen pad wordt scherper, duidelijker!

woensdag 12 februari 2014

... and fortune will follow!

Ik ben geroerd... vandaag valt een envelop op de deurmat met daarin een boek wat zij me stuurde. Het pakpapier met de tekst 'do what you love and fortune will follow' maakt het kado compleet!


Ik ben er gelijk in begonnen, fijn om te duiken in materie die je doet ontdekken waar je kracht ligt...

Dankjewel!

maandag 10 februari 2014

worden wie je bent

De Cito's staan voor de deur deze week én de inschrijving voor het Voortgezet Onderwijs is al verstuurd! We hebben gekozen voor de school die deze geweldige armbandjes uitdeelt, de school waar oudste én haar moeder én haar vader met volle overtuiging voor kiezen ;-) Sinds de open dag draag ikzelf ook dit armbandje. Is dit niet de eigenlijke opdracht voor iedereen? Leef je blauwdruk, leef je overtuiging, leef je talent, probeer er achter te komen wie je bent door je hart te volgen...


Mijn eigen zoektocht is in volle gang, wat een wereld aan mogelijkheden. Het is leuk en spannend. Het zoekt balans tussen eigen wensen en het moederschap. Het is fijn om te merken dat kinderen snel groot worden als ze meer verantwoordelijkheden krijgen en dat ze dat... héél erg leuk vinden! Langzaam zal mijn route zich ontvouwen, daar vertrouw ik op ;-)

Sjouke, de vrijkaartjes voor Jan Klaassen zijn voor jou. Mail je me even je adresgegevens?

donderdag 6 februari 2014

vrouwenkracht

Om half twee verzamelen vier buurvrouwen rond de werktafel van éen van hen. We gaan ansichtkaarten inpakken voor de Buurtbongerd. Het afgelopen jaar zijn er veel mooie foto's gemaakt, zo mooi dat we er prachtige ansichtkaarten van konden maken. De kaarten gaan met z'n zessen in pakketjes en die pakketjes... gaan we het komende jaar verkopen, de opbrengst zal voor de Buurtbongerd zijn.


Inpakken is één, daarbij gezellig thee drinken en kletsen is twee! Als ik een theesmaak mag uitkiezen hoef ik niet lang na te denken...


Vlak voor we weer gaan, ieder zijns weegs, trek ik dit kaartje (ja, weer op verhaal komen). Wat een gezellige middag! En dit woord neem ik (figuurlijk) mee ;-)


woensdag 5 februari 2014

winnen en weggeven

Een tijdje geleden doe ik mee aan een wedstrijd, een puzzel waarvan ik de oplossing instuurde... Gisteren valt er een envelop op de mat; ik heb de derde prijs gewonnen; 2 vrijkaartjes voor 'het land van Jan Klaassen'! Tja, wat zal ik eens met die kaartjes gaan doen? Onze kinderen zijn er eigenlijk wat te groot voor geworden... weet je wat? Ik geef ze weg! 


De kaartjes zijn geldig tot 30 april 2014. Vind je het leuk om ze te ontvangen? Laat dan een berichtje achter of mail even naar komwegaanslingersophangen@gmail.com

dinsdag 4 februari 2014

nog een keer op verhaal komen

Al een aantal dagen heb ik me erop verheugd... ik ga m'n eigen sprookje schrijven! Ik maak kennis met op verhaal komen! De kinderen blijven over op school, ik ruim wat dingetjes op, maak een pot koffie en laat me lekker onderdompelen in wat komen gaat. Een werkboekje bij de hand met daarin de te volgen stappen om je eigen sprookje te schrijven en te illustreren.


Een verhaal ontvouwt zich wat ik zelf niet had kunnen bedenken. Op cruciale momenten trek ik een kaartje uit één van de bakjes en die kaartjes geven richting aan mijn fantasie. Opdracht is om de pen gewoon te laten gaan, niet kritisch te zijn, alles toe te laten...


Ziehier het voorblad van mijn sprookje. Laat ik nu voor de hoofdpersoon het kaartje 'een kind' hebben getrokken. Dat ikzelf dat kind ben maakt het een bijzonder verhaal. Twee uren lang heb ik zitten kleuren en schrijven. De ervaring 'dat ik dat in me heb' is ontzettend leuk maar leuker is nog... de laagjes die ik heb afgepeld. Allerlei delen van mij zijn aan het woord geweest. Het is bijna niet uit te leggen hoe bijzonder! Ik weet wat ik voor mijn verjaardag ga vragen... de doos met kaartjes en werkboekjes van 'op verhaal komen'!


zondag 2 februari 2014

eerbetoon

Ik ben in de weer met hamer en spijkers. Met laarzen aan loop ik door de Buurtbongerd. Ik loop al een tijd met het idee dat ik iets wil met de Groninger Kroon die ik daar samen met mijn vader plantte vorig jaar. Iets om iemand te eren en wel... mijn opa!


Mijn opa die in mijn leven zo belangrijk is geweest. Dat was toen een kwestie van ervaren, nu een kwestie van ervaren én weten. Al 18 jaren is hij niet meer bij ons maar zijn aanwezigheid is nog altijd voelbaar voor mij. In hoe hij in het leven stond, hoe ik me door hem gedragen voelde. Zijn houding en stijl komen mij steeds meer bekend voor, in hoe ik het wil, in hoe ik het zie...


Wat zou hij hebben genoten van wat er nu gebeurt; zijn 'lutje wichie' in de weer met spijkers en hamer, de gereedschappen waar hij zelf zo handig mee was. Thuis maakte ik een printje met daarop zijn foto en de uitspraak die ik me van hem nog zo goed herinner; meroakels! oftewel; geweldig! Ik zie daarbij hoe hij zich in z'n handen wrijft van plezier. Als ik een foto maak krijg ik dat niet voor elkaar zonder de weerspiegeling van mijn hand naast zijn gezicht. Dat moet zo zijn, dat is de verbinding...


Wat heeft hij veel appeltjes voor me geschild van de Groninger Kroon uit zijn tuin. Altijd als ik bij opa en oma logeerde kreeg ik van hem de partjes aangereikt. Ik weet nog dat de appeltjes soms rimpelig waren en vlekjes hadden maar dat maakte niet uit; ze werden voor me geschild en dat met zoveel liefde, ze smaakten verrukkelijk! De Groninger Kroon in de Buurtbongerd staat er trots bij. De takken laten al mooie knoppen zien, hij heeft het naar zijn zin.

Ik loop naar huis en voel me tevreden; de appel valt niet ver van de boom ;-)

zaterdag 1 februari 2014

in afwachting van het ontvouwen

Na heel wat jaren ons nest te hebben bemand (bevrouwd) voel ik een sterke behoefte mijn vleugels weer uit te gaan slaan! De kinderen zijn groter aan het groeien en kunnen steeds meer verantwoordelijkheden aan, nu is het weer tijd voor... MIJ! Kortgeleden maakten we huissleutels bij, er kwam een extra mobieltje in de fruitschaal en ik zette de eerste stappen in een leven vol nieuwe mogelijkheden (het dagelijks bloggen schiet er daardoor wel eens bij in, dat zullen jullie hebben gemerkt...)


Zo loop ik gisteren met mezelf door Utrecht, drink ik met mezelf een kop koffie en orienteer ik me op een leuke opleiding. 


Als ik weer naar de treinen loopt raakt me deze etalage op Hoog Catharijne. Dat kun je soms zo hebben, het idee dat iets er speciaal voor jou staat...


De rode kleur straalt me tegemoet, rood, de kleur van levenskracht. 3 mooie vrouwen, ingepakt en in afwachting van het ontvouwen! Het maakt me nieuwsgierig, dit beeld hou ik vast ;-)